Nie­ty­po­we po­wtó­rze­nie wia­do­mo­ści i u­mie­jęt­no­ści przed spraw­dzianem z ję­zy­ka pol­skie­go w 5d o­ka­zało się tra­fem w dzie­siąt­kę! Ucz­nio­wie byli bar­dzo skon­cen­trowa­ni na za­daniach, sku­pie­ni na swo­jej wie­dzy, a przy tym świet­nie ba­wi­li się, o czym świad­czą ich u­śmie­chy. Jeśli nauka spra­wia przy­jem­ność i cie­szy, to jak można jej nie lubić? Tylko spójrz­cie!

Uni­wer­sy­tet w szko­le?! Czemu nie! Klasa 4c u­czest­ni­czy w rocz­nym pro­jek­cie or­ga­ni­zowanym przez war­szaw­ski Uni­wer­sy­tet Dzie­ci w Kla­sie. Dzie­ci włą­czo­ne są w sze­reg lek­cji wy­cho­waw­czych po­świę­conych np. ra­dze­niu sobie z wła­sny­mi e­mo­cja­mi, spo­sobom kon­cen­tra­cji uwagi czy tech­ni­kom u­cze­nia się. Dziś np. wcho­dze­nie w role, od­gry­wa­nie sce­nek dra­mo­wych i ma­te­riały in­te­rak­tyw­ne.

Piąt­ko­wa lek­cja ję­zy­ka pol­skie­go w kl. 4c była po­łą­czona z od­wie­dzeniem żoł­nier­skich gro­bów na o­twoc­kim cmen­ta­rzu. Ucz­nio­wie w za­du­mie i sku­pie­niu czy­ta­li tek­sty po­etyc­kie po­świę­cone zmar­łym, a także chęt­nie o nich roz­ma­wiali. Kon­klu­zją lek­cji ję­zy­ka pol­skie­go było u­czniow­skie ro­zu­mie­nie słów ks. Jana Twar­dow­skie­go „Spiesz­my się ko­chać ludzi, tak szyb­ko od­chodzą”.

Dnia 14 paź­dzier­nika, w Dzień Edu­ka­cji Na­ro­dowej, nasi wy­cho­wan­kowie z kl. 7b wcie­lili się w role u­czniów i na­uczy­cie­li. W za­baw­ny spo­sób oraz z du­uużym przy­mru­że­niem oka po­prowa­dzi­li spek­takl słow­no-mu­zycz­ny. Były łzy wzru­sze­nia pod­czas ży­czeń, po­dzię­kowań i cud­nej gry na skrzyp­cach, ale także łzy ra­do­ści w o­czach na­uczy­cie­li, któ­rzy ba­wi­li się przed­nio.

Wy­obraź­nia, fan­tazja i kre­atyw­ność, czyli wszyst­ko o Panu Klek­sie i jego świe­cie. Dziś klasa 4c na lek­cjach ję­zy­ka pol­skie­go pre­zen­to­wa­ła i o­powia­dała o swo­ich no­wa­tor­skich po­my­słach na „Ta­jem­ni­cze ku­fer­ki Pana Klek­sa”. Mnó­stwo ra­do­ści, twór­czo­ści, a przede wszyst­kim u­cze­nia się (m.in. o­powia­dania i ar­gu­men­to­wania) po­przez za­bawę. Sami zo­bacz­cie!

Zacz­nij­my od po­cząt­ku… Po­mysł na­ro­dził się w mojej gło­wie parę mie­się­cy temu, jesz­cze w u­bie­głym roku szkol­nym. Snute jego kie­run­kiem wznio­słe plany i gór­no­lot­ne hasła wią­za­ły swoje końce, dając w e­fek­cie stwo­rzony z po­mocą wielu osób gra­fik ca­łe­go przed­się­wzięcia. Śpie­szę z wy­ja­śnie­niem – cała akcja o­pie­ra się na eko-e­du­ka­cji dzie­ci i mło­dzie­ży w wieku szkol­nym, u­częsz­cza­ją­cych do na­szej szko­ły (i nie tylko!). Głów­nym jej wąt­kiem jest czyn­ne dzia­łanie po­le­ga­ją­ce na sprzą­ta­niu o­kolic szko­ły – w prze­cią­gu dwóch ty­go­dni ze­bra­li­śmy 27 wor­ków(!) – ta­ki­mi o­sią­gnię­cia­mi mo­że­my się po­szczy­cić już na samym jej po­cząt­ku. Wra­cając jed­nak na głów­ny tor, sprzą­ta­nie od­by­wa się w czte­ry piąt­ki mie­sią­ca w se­zo­nach wio­sen­nym, zi­mo­wym i je­sien­nym. Nasze dzia­łania za­haczają rów­no­le­gle o pre­zen­ta­cje i lek­cje dla klas młod­szych z za­kre­su życia przy­ja­zne­go śro­dowi­sku, zmian kli­ma­tycz­nych, wpły­wu czło­wie­ka na nie, czy śladu wę­glo­we­go. Sze­ro­ki wa­chlarz za­gad­nień po­zwoli im na za­po­znanie się z o­bec­ną sy­tu­acją, kon­se­kwen­cja­mi pew­nych dzia­łań i tym, jakie po­win­niśmy pod­jąć, by za­pew­nić sobie w przy­szło­ści godne wa­run­ki życia.