Wpłat na FUNDUSZ UCZNIOWSKI (da­ro­wi­zna na rzecz Rady Ro­dzi­ców) można do­kony­wać u ro­dzi­ców – człon­ków rad kla­so­wych (za po­kwi­towa­niem) lub na ra­chu­nek ban­ko­wy: Rada Ro­dzi­ców Sz­ko­ły Pod­sta­wowej nr 12 w Otwoc­ku 14 1600 1462 1843 1592 4000 0001. W przy­pad­ku prze­lewu lub wpła­ty na ra­chu­nek ban­ko­wy pro­si­my o po­da­nie w ty­tu­le i­mie­nia i na­zwi­ska u­cznia oraz klasy.

Su­ge­ro­wa­na wy­so­kość wpła­ty: 100 zł.

Aby dzia­łania po­dej­mowa­ne przez szko­łę były e­fek­tyw­ne, ro­dzi­ce po­win­ni mieć na nie rze­czy­wi­sty wpływ. Dla­te­go tak ważna jest współ­pra­ca i part­ner­stwo. Po­rozu­mie­nie jest nie­zwy­kle i­stot­nym e­lemen­tem w sy­tu­acjach trud­nych, kry­zyso­wych, któ­rych roz­wią­za­nie bez po­mocy ro­dzi­ców jest nie­mal­że nie­moż­liwe. Kry­zys dziec­ka jest mo­men­tem zwrot­nym w życiu, sta­nem zwią­za­nym z dużym na­pię­ciem e­mo­cjonal­nym, ne­ga­tyw­nymi u­czucia­mi, po­czu­ciem bez­rad­no­ści, a także ob­ja­wami so­ma­tycz­nymi. Niżej przed­sta­wio­ne zo­sta­ły symp­to­my kry­zysu u dziec­ka oraz za­sady po­stę­powa­nia z dziec­kiem u­moż­li­wia­ją­ce u­nik­nie­cie sy­tu­acji kry­zyso­wych.

Polecamy Państwu dwa poradniki przygotowane przez Krajowe Biuro ds. Zapobiegania Narkomanii:

Bliżej siebie, dalej od narkotyków ►►►

O lekach, marihuanie, dopalaczach — bez histerii ►►►

Polecamy równiez poradnik przygotowany przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych:

Poradniki dotyczące zagrożenia alkoholizmem ►►►

Coraz wię­cej dzie­ci i na­sto­lat­ków po­pa­da w de­presję. Sz­cze­gól­nie na­rażo­ne są na nią dzie­ci, które do­świad­czy­ły stra­ty – zmarł jeden z ich ro­dzi­ców bądź ko­le­ga lub czło­nek bli­skiej ro­dzi­ny, do któ­re­go były przy­wią­za­ne. W gru­pie ry­zyka znaj­du­ją się też dzie­ci cier­pią­ce na za­bu­rze­nia u­cze­nia się, uwagi lub za­cho­wania. Ob­ser­wuj więc swoje dziec­ko i po­sta­raj się prze­strzegać kilku wska­zó­wek.

Do­ra­stanie to okres na­tu­ral­nych prze­obra­żeń ciała, które w każ­dym na­sto­lat­ku budzą sze­reg sprzecz­nych od­czuć. Cha­rak­te­ry­stycz­ne są po­czu­cie o­sa­mot­nie­nia, ob­ni­że­nie się po­czu­cia wła­snej war­to­ści i kom­plek­sy. Na­sto­latek po­rów­nu­je się z ró­wie­śnika­mi, o­ce­niając rysy twa­rzy, ksz­tałt syl­wet­ki czy dobór e­lemen­tów stro­ju. To wszyst­ko w oba­wie przed bra­kiem ich ak­cep­tacji, a nie­kiedy także bra­kiem ak­cep­tacji ro­dzi­ny. Poza tym pe­wien kult pięk­na, mało re­ali­stycz­ny sche­mat do­skona­ło­ści lan­su­ją także media. W tym wieku eks­pery­men­to­wa­nie z wła­snym wi­ze­run­kiem jest nor­mal­ne, o ile nie prze­ra­dza się nie­bez­piecz­ną ob­se­sję na punk­cie i­de­al­nej fi­gu­ry. Za­czy­na się to bar­dzo nie­win­nie – od ma­rzeń, by wy­glą­dać jak mo­del­ka czy znany aktor – a może skoń­czyć się de­presją lub inną cięż­ką cho­robą.

Za­chę­camy ro­dzi­ców do za­po­znania się z akcją e­du­ka­cyj­ną zor­ga­ni­zowaną przez PWN. Or­ga­ni­zator chce pomóc ro­dzi­com, na­uczy­cie­lom i o­pie­ku­nom, któ­rych temat wszy do­ty­czy lub może do­ty­czyć oraz zwró­cić uwagę na wy­miar spo­łecz­ny wsza­wi­cy.

Poznaj i pokonaj problem...►►►