Aby działania podejmowane przez szkołę były efektywne, rodzice powinni mieć na nie rzeczywisty wpływ. Dlatego tak ważna jest współpraca i partnerstwo. Porozumienie jest niezwykle istotnym elementem w sytuacjach trudnych, kryzysowych, których rozwiązanie bez pomocy rodziców jest niemalże niemożliwe. Kryzys dziecka jest momentem zwrotnym w życiu, stanem związanym z dużym napięciem emocjonalnym, negatywnymi uczuciami, poczuciem bezradności, a także objawami somatycznymi. Niżej przedstawione zostały symptomy kryzysu u dziecka oraz zasady postępowania z dzieckiem umożliwiające unikniecie sytuacji kryzysowych.
Coraz więcej dzieci i nastolatków popada w depresję. Szczególnie narażone są na nią dzieci, które doświadczyły straty – zmarł jeden z ich rodziców bądź kolega lub członek bliskiej rodziny, do którego były przywiązane. W grupie ryzyka znajdują się też dzieci cierpiące na zaburzenia uczenia się, uwagi lub zachowania. Obserwuj więc swoje dziecko i postaraj się przestrzegać kilku wskazówek.
Odchudzanie, piękny wygląd, rzeźba ciała... początek choroby
Dorastanie to okres naturalnych przeobrażeń ciała, które w każdym nastolatku budzą szereg sprzecznych odczuć. Charakterystyczne są poczucie osamotnienia, obniżenie się poczucia własnej wartości i kompleksy. Nastolatek porównuje się z rówieśnikami, oceniając rysy twarzy, kształt sylwetki czy dobór elementów stroju. To wszystko w obawie przed brakiem ich akceptacji, a niekiedy także brakiem akceptacji rodziny. Poza tym pewien kult piękna, mało realistyczny schemat doskonałości lansują także media. W tym wieku eksperymentowanie z własnym wizerunkiem jest normalne, o ile nie przeradza się niebezpieczną obsesję na punkcie idealnej figury. Zaczyna się to bardzo niewinnie – od marzeń, by wyglądać jak modelka czy znany aktor – a może skończyć się depresją lub inną ciężką chorobą.
Zachęcamy rodziców do zapoznania się z akcją edukacyjną zorganizowaną przez PWN. Organizator chce pomóc rodzicom, nauczycielom i opiekunom, których temat wszy dotyczy lub może dotyczyć oraz zwrócić uwagę na wymiar społeczny wszawicy.
Dokładamy wszelkich starań, aby nasi uczniowie czuli się w szkole bezpiecznie i umieli nawiązywać zdrowe relacje rówieśnicze. W każdej grupie społecznej zdarzają się konflikty, również między uczniami naszej szkoły. Staramy się je na bieżąco rozwiązywać. Z różnych powodów niekiedy Państwo pierwsi dowiadujecie się o problemie dziecka zaistniałym w szkole. Bardzo prosimy, aby wszelkie kłopoty, niejasne sytuacje, zgłaszali Państwo do wychowawcy, pedagogów, psychologów, czy dyrekcji. Tylko wówczas jesteśmy w stanie skutecznie pomóc dziecku.
Zdarza się, że podejmowane bezpośrednio przez Państwa na terenie szkoły próby rozwiązywania konfliktów powodują u naszych uczniów poczucie utraty bezpieczeństwa, powstawanie trudnych emocji, a przez to komplikują rozwiązanie powstałego konfliktu. Liczymy zatem na współpracę w każdej sytuacji.
W związku z ustaleniami rady pedagogicznej z dnia 17 września 2014 roku dotyczącymi problemu za ciężkich plecaków szkolnych proponujemy kilka pomocnych rad, aby odciążyć plecy dzieci:
do szkoły zabierać wyłącznie materiały niezbędne konkretnego dnia,
cięższe podręczniki i pomoce pozostawiać w szafkach ubraniowych w szatni i zabierać dopiero przed konkretną lekcją,
na lekcji wystarczy jeden podręcznik na ławce — warto ustalić, który uczeń danego dnia go przynosi,
część nauczycieli korzysta z podręczników elektronicznych — proponujemy ustalać, kiedy na lekcji nie będzie potrzebny podręcznik w wersji drukowanej,
w niektórych przypadkach podręczniki można zostawić w szafce, w sali lekcyjnej, zwłaszcza gdy zajęcia odbywają się stale w tym samym pomieszczeniu, a podręcznik nie jest potrzebny w domu (np. na muzyce).
Prosimy rodziców, aby porozmawiali z dziećmi o tym problemie i zwrócili uwagę, co uczeń zabiera ze sobą do szkoły oraz czy cała zawartość plecaka jest danego dnia niezbędna.
