21 i 22 stycz­nia, 26 maja, 1 i 23 czerw­ca to naj­waż­niej­sze dni w życiu każ­dej ro­dzi­ny. Z tej o­ka­zji u­cznio­wie klasy 1d przy­go­towa­li pro­gram ar­ty­stycz­ny „Dzień Ro­dzi­ny”, który za­pre­zen­to­wali 30 maja. Nad prze­biegiem ca­ło­ści czu­wa­ła wy­cho­waw­czyni klasy. Wi­dow­nia li­czą­ca pra­wie 100 miejsc była za­ję­ta przez za­pro­szonych ro­dzi­ców, ro­dzeń­stwo oraz dziad­ków. Im­pre­zę u­świet­niła o­bec­ność pani dy­rek­tor Da­nu­ty Szysz­ko.

Mło­dzi ak­to­rzy re­cy­to­wa­li wier­sze wspo­ma­gając się re­kwi­zy­ta­mi. Dla­cze­go w ro­dzi­nie drze­mie siła, kto czeka ma mnie w szat­ni, co robi mama na spa­ce­rze, do czego służy tatuś, po co są na świe­cie ka­ru­ze­le i kino — tego i nie tylko tego do­wie­dzieli się za­pro­sze­ni go­ście z wier­szy peł­nych hu­mo­ru. Co chwi­la z wi­dow­ni było sły­chać salwy śmie­chu na prze­mian z bra­wami wień­czą­cy­mi wy­stęp po­szcze­gól­nych ak­to­rów. Ca­łość przed­sta­wienia prze­pla­tana była in­sce­nizo­wa­ny­mi pio­sen­ka­mi oraz dwoma tań­cami: no­wocze­snym i szkoc­kim. Wszyst­kie ro­dzi­ny o­prócz wzru­szeń, ja­kich do­star­czy­ły im dzie­ci pod­czas wy­stępu o­trzy­ma­ły u­po­min­ki — ma­lo­wane i zdo­bione drew­nia­ne kwia­ty. Ro­dzi­ce za tak wspa­niały wy­stęp po­dzię­kowa­li swoim dzie­ciom grom­ki­mi bra­wami oraz słod­ko­ścia­mi, któ­ry­mi za­stawio­ne były stoły w kla­sie.

Ja też tam byłam, cia­stecz­ka i so­czek piłam…