W po­nie­dział­kowy po­ra­nek po­wi­ta­liśmy w na­szej szko­le wio­snę. Dość nam było dłu­giej zimy, dla­te­go stę­sk­nie­ni po­sta­nowi­liśmy przy­go­tować się na jej przyj­ście. Ucz­nio­wie w róż­no­barw­nych stro­jach zgro­ma­dzi­li się na sali gim­na­stycz­nej. Przy­po­mnie­liśmy sobie aż szes­na­ście przy­słów do­ty­czą­cych wio­sny. Finał, to tra­dy­cyj­nie krót­ki wy­stęp na­uczy­cie­li. Tym razem była to dow­cip­na sztu­ka, któ­rej akcja dzia­ła się dawno, dawno temu w pew­nym kró­le­stwie, gdzie spra­gnio­ne świę­to­wa­nia damy dworu zaj­mo­wały szcze­gól­ne miej­sce. Kto nie wi­dział, niech ża­łu­je. Jed­nym sło­wem, spra­wę zimy za­koń­czy­li­śmy de­fi­nityw­nie.